In de afgelopen maanden ben ik met heel veel dingen bezig geweest en eentje stond boven aan mijn lijstje: opruimen. Niet dat ik nou zo'n chaos had, maar het werd tijd. En sindsdien... is het chaos. Mijn hemel wat vind ik het moeilijk om dingen weg te doen!
Ik plaats alles wat ik vooralsnog niet nodig heb even op een andere plek. Ja dan ziet plek a er echt netjes uit. In mijn hoofd zeg ik dan dat ik binnenkort alles ga uitzoeken dat nu op plek b staat.

Ik ben zo iemand die, als ik eenmaal aan opruimen begin, dat grondig doe. Dat durf ik best wel van mezelf te zeggen. Zo heb ik letterlijk alle kasten van de muren gehaald om ook achter die kasten schoon te kunnen maken. Want bij opruimen hoort ook schoonmaken. En als ik dan toch bezig ben, die muren verdienen na 12 jaar echt wel een frisse kleur en zo... Dus ook maar aan het schilderen geslagen.

Dat is wel handig maar betekent ook dat ik voorlopig een aantal dingen even op een andere plek moet zetten. Er is wel een kamer over waar dat kan. Een andere kamer kan nog niet, maar dit jaar nog gaat dat mijn nieuwe kantoorruimte worden.

't Is best een karwei zo, denk ik tijdens een koffiemoment tussendoor, kijkend naar buiten. Tuin. O ja, aan de tuin moet ook nog een en ander gebeuren.

En zodra t weer mooi is ben ik dus buiten. Mijn tuin is een mix van moes en bloem, al net zo ongeorganiseerd als zoveel, maar ik geniet er van bezig te zijn.

Ik heb mijn boel ook verplaatst. Alles staat nu anders en dat geeft wel een ruimtelijk gevoel. Misschien omdat ik t zo niet gewend ben, zei mijn dochter, maar ik denk echt dat het nu ruimtelijker staat.

Mijn boekenkast moet ook schoon. En geordend. Werkboeken bij elkaar en alles voor ontspanning in de huiskamer, gewoon lekker leesvoer.

Ik ben nu denk ik bij stap 2 van dit project dat misschien wel 20 of meer stappen inhoudt. Waar ben ik aan begonnen? ALLES is chaos. Op het ergste moment waren alleen mijn toilet en badkamer geordende plekken. (en om daar nou de hele tijd te zitten...)

En toch helpt het, gebeurt er elke dag wel iets dat ordent. En vooral: ik DOE het eindelijk. En daar mag ik mezelf best wel een schouderklopje geven, de chaos voor een moment negerend.
Weet je? 't Komt wel goed.. -schatje-.