Bespreek vooraf hoe je omgaat met time-outs. Neemt de trainer die, of de deelnemer, of beiden? Jij als acteur? 

Een time-out in een oefensituatie wordt meestal genomen als je ‘vastloopt’. Deelnemers hebben in ‘het vuur van het gesprek’ niet altijd in de gaten dat ze vast zitten, bijvoorbeeld hetzelfde blijven zeggen, geen punt maken, niet stil durven zijn. Dan kan de trainer het spel stilleggen en de deelnemer de gelegenheid geven te reflecteren. Soms voelt de deelnemer het vastlopen zelf en neemt een time-out, om te sparren met de trainer of om aan andere deelnemers advies te vragen. 

Als trainingsactrice maak ik maar zelden gebruik van de time-out. Ik probeer in mijn spel de deelnemer te blijven voeden om iets nieuws of anders te proberen. Soms zeg ik letterlijk: probeer eens iets anders, vanuit de rol. Waar het om gaat is dat je vooraf de “spelregels” over time-outs afspreekt. Dan weet de deelnemer dat hij stopgezet kan worden, of dit zelf doen. Het is een hulpmiddel, omdat de valkuil is dat je je blinde vlekken zelf niet kent. Een ingreep van buitenaf kan wonderen doen op het gebied van inzicht.