Acteren is voor veel mensen, vooral jonge, een aantrekkelijk beroep. Waarom? Omdat tv en film een belofte geven, een belofte van roem en rijkdom. En dat heeft aantrekkingskracht.

Wat roem is, en of dat nou werkelijk alleen maar leuk is, daar staat genoeg over geschreven. En kan worden betwijfeld. Toch lijkt de gedachte dat roem de gewenste toevoeging is aan je huidige leven genoeg om er over te blijven dromen.
Ik ontken niet dat roem leuke kanten heeft, ik ontken ook niet dat rijkdom enorm veel voordelen heeft. Waar ik het over wil hebben is het pad naar die roem.

Talent is een eerste voorwaarde

Geen enkele acteursopleiding kan jou talent onderwijzen, maar ze kunnen wel zorgen dat jouw aanwezige talent wordt opgemerkt. Talent bezitten, geeft je de kans om een succesvol acteur te worden.
Talent is dan ook een eerste voorwaarde. Niet voor niets houden grote acteursopleidingen audities. Daarin wordt gekeken naar het talent dat je al in huis hebt. Aan dat al aanwezige talent wordt dan een aantal jaren geschaafd, gesleuteld en gekneed. Je leert het vak acteren met het talent dat al aanwezig was.

Talent alleen is niet genoeg. Talent kan worden vergroot en verfijnd door gebruik van technieken. Er zijn veel acteertechnieken ontwikkeld in de loop der tijd. Bekende technieken zijn vaak vernoemd naar degene die ze heeft ontwikkeld. Bijvoorbeeld het Stanislavski systeem, Grootowski, Spolin Technique. Vrijwel alle ontwikkelde technieken vinden hun oorsprong bij Stanislavski. De meest bekende variant is Method Acting, daarover meer in een volgend blog.
Technieken geven je houvast om het aanwezige talent te voeden, verrijken, verfijnen en verbeteren.

Talent is iets om te koesteren

Heb je een acteursopleiding nodig om te acteren? Nee, dat is te kort door de bocht. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die voor de opleiding zijn afgewezen en toch hun plekje hebben veroverd in de theaterwereld. Deze mensen hebben naast hun talent ook een enorme drive om zich kenbaar te maken. De wegen die ze bewandelden waren anders, maar hun talent werd gezien! en al werkend schaafden zij bij, leerden zij en werkten zij zich op.

Talent, in welk gebied dan ook,  is iets om te koesteren. Als je ergens talent voor hebt, is het eigenlijk noodzaak daar iets mee te doen. Als jij het idee hebt dat je een talent voor acteren hebt, doe daar dan iets mee. Ga spelen, blijf spelen en doe dit vooral omdat je wilt spelen. Als je doel is te spelen en je hebt daar talent voor dan is er de kans op roem. Als je de roem wilt en je wilt dat via spelen bereiken, dan ben ik bang dat dit gedoemd is te mislukken. Je focus ligt dan namelijk verkeerd. En als er iets belangrijk is bij acteren is dat je gefocust bent op het moment in je spel.

Een mooi voorbeeld van hoe het uit kan pakken als je gefocust bent op roem is beschreven in het (engelstalige) boek :

Grinnikend las en herkende ik.

En dan het pad naar roem. Natuurlijk zie je fantastische acteerprestaties van wereldberoemde acteurs. In het theater word soms van je stoel geblazen door hoe het stuk bij je binnenkomt, maar altijd, altijd zien we het eindresultaat. Dat boeit en laat ons dromen. Maar eerlijk, de weg daarheen is lang niet altijd een pretpark. Het is hard werken, zowel fysiek als emotioneel. Je omgeving zal je lang niet altijd waarderen, je huidige leven kan volledig op de schop gaan.  Om echt goed te worden moet je veel kunnen en willen laten, voor die korte beloning van het spel op het podium, het applaus en de relatieve roem.  Acteren is een vak, een enorm leuk vak. Roem is een effect van talent dat zichtbaar is geworden.

Vraag je af met je talent: wil je spelen of wil je roem, en maak je keus hoe je jouw talent serieus neemt. Volg lessen, opleiding, workshops en ontwikkel je talent. Een acteur is NOOIT uitgeleerd.