In sommige periodes lukt het mij heel goed om overzicht te houden over alles wat ik moet doen. Ik heb tussendoor tijd voor een wandelingetje, voor een boek of een film, een goed gesprek of lekker lui in de tuin. In andere periodes kan ik verwonderd zijn dat het mij lukte om die tijd te maken, vraag ik me af wat ik toen niet deed, of ontweek, zodat ik tijd had. Dat zijn de periodes waarin de tijd altijd wat korter lijkt dan ik had bedacht. Of dat het werk altijd meer tijd kost, dat kan ook. Misschien ben ik niet zo'n goede planner, maar dat terzijde.

Ik zit weer in zo'n periode als ik dit schrijf. En dat is meteen al een belangrijk punt: ik schrijf! Ik ben een hele zonnige dag binnen gebleven om allerlei werk af te maken, in te halen en uit te voeren. Schrijfwerk, mails, de nieuwsbrief, regieplan, afspraken, schema's die ik nog in elkaar moet zetten, en ga zo maar door. Zo'n dag dat je aan de ene kant zegt: goh, wat heb ik veel dingen kunnen doen, terwijl ik naast me een grote stapel zie liggen van dingen die ik nog niet heb kunnen doen. Dat bekijkend dacht ik: ik herken dit. Dit is weer zo'n fase. Elke dag is uren te kort, vrienden en geliefden krijgen te weinig aandacht, plantjes gaan dood en toch? Het geeft me enorm veel energie. Dat hou ik geen dagen vol, zoals nu, maar op een of andere manier gedij ik goed bij werkdruk. Ik ben veel scherper (nadeel is dan dat ik ook zie hoeveel ik nog moet en wanneer ik iets af ga raffelen), ik werk veel weg (nadeel is dat ik het zo chaotisch doe dat mijn computer onoverzichtelijk wordt) en ik presteer (binnenshuis, want veel verder kom ik niet op dagen zoals vandaag). 

Naast al dat werk heb ik ook nog "even" mijn huis gestofzuigd, een kast deels opgeruimd, vuilnis weggebracht en de tuin aangeveegd. Een volle dag dus, en toch: energie! Gek eigenlijk? Misschien ben ik daar wel goed in. In me druk maken bedoel ik. Misschien laat ik onbewust wel heel veel dingen oplopen om de energie van dit moment te kunnen voelen. Misschien hou ik er wel van om me druk te maken. Misschien moet ik niet proberen dingen meer gestructureerd te doen. Misschien moet ik tegen de hele wereld duidelijk maken dat drukte bij me past. Dat ik het nodig heb. Want de rustige periode heeft met wel geholpen om overzicht te krijgen, en inzicht dat ik nodig weer aan de slag moet! Mezelf voorbij rennen! Te weinig slapen! Te lang achter elkaar doorwerken! Schoonmaken, opruimen, werken, doorgaan met ademhalen, adrenaline!! 

En daarom dacht ik, daar schrijf ik over. Even alles aan de kant en schrijven over mijn drukte. Nu ik de energie er voor heb. Omdat ik het zo lekker druk heb (gemaakt). Gemaakt! Ja, dat is het. Ik heb het zelf druk gemaakt! Ik ben een druktemaker. Een druktemaker die af en toe ook even rust neemt. Om me weer druk te kunnen maken. Snap je?