Er zijn zoveel momenten waarop ik over iets een besluit neem. Of ik de auto of de fiets neem, of ik koffie of thee drink, of ik ga schrijven of tv kijken. Niet iets om nou meteen een blog over te schrijven, want zo besluiten we allemaal aan de lopende band wat we wel of niet doen. Je kiest voor het een of het ander en dat is dan een besluit.
Als het om meer ingrijpende zaken gaat, wordt het anders. Neem ik deze opdracht wel of niet aan? Verbreek ik wel of niet een contact? Ga ik wel of niet op een lange reis? Koop ik wel of niet een huis? Aan deze keuzes gaat vaak meer denkwerk vooraf. De gevolgen van de keus die je maakt tellen dan ook zwaarder dan bij de keus tussen koffie of thee. 

Ja zeggen tegen het een houdt over het algemeen in dat je nee zegt tegen het ander. De voors en tegens kunnen je aardig wat hoofdbrekens bezorgen. Simpel “twee lijstjes maken en het langste lijstje zal dan wel de goede keus zijn” is niet gelijk aan een weloverwogen keus. We staan soms voor echt lastige keuzes, waarbij je niet over een nacht ijs gaat. 

Een tijd terug stond ik voor zo’n keus:
Een opdrachtgever die in onderwijsmodules trainingsacteurs inzet schreef mij dat hij nu CRKBO geregistreerd was. Mooi, dacht ik. En of ik geen facturen met BTW meer wilde sturen, stond er verder in de brief.
Huh?
Echt?
Kijk, daar ontstaat dan zo’n keuzemoment. Wat zou jij doen? 

Vraag - Wedervraag

Wat ik heb gedaan, is allereerst mijn opdrachtgever gemeld dat het een oneigenlijke vraag is. Trainingsacteurs zijn namelijk verplicht 6% BTW te rekenen. Hoe ziet hij dat in zijn organisatie waar hij veel met trainingsacteurs werkt? Met deze reactie heb ik al een keus gemaakt: ik ga niet in op een vraag, maar geef een wedervraag. Volgens mij hoort dit bij het proces van lijstjes van voors en tegens maken: het verhelderen van de probleemstelling.

De opdrachtgever reageert helder: “Dat wist ik niet, dank je wel”.
Mooi toch?
Maar dan: “In dat geval kan je de factuur inclusief BTW sturen”.
Nog maar eens een Huh?
Vraag je me nu mijn eigen BTW op te hoesten? 

Eerlijk gezegd heb ik dat wel eens gedaan, voor een goed betaalde opdrachtgever waar nog meer opdrachten in het verschiet lagen. Maar nu wringt het. De verdiensten zijn hier niet echt hoog, ik ben gebleven vanwege de veelheid van werk. Maar om daar nu ook nog eens 6% op in te leveren??? Mijn eigen inconsequente houding stoort me. 
Wat zou jij doen?

In dit soort situaties is het maken van een keus complex, veel complexer dan thee of koffie.
Ga ik er in mee, dan wringt het dat ik eigenlijk te weinig verdien. Ga ik er niet in mee, dan wringt het omdat ik een opdrachtgever kwijt ben. Bovendien speelt hier de keus om wel of niet mee te werken aan iets waar ik in de kern niet achter sta.
De opdrachtgever adviseerde me om mij CRKBO te laten registeren, dan kon ik gewoon voor hen blijven werken. Een aardig bedoeld advies, maar wel ook tegen de wet… ik ben heel braaf, daar werk ik niet aan mee.
“Als jij het niet doet, doen interne medewerkers het wel”.

Kwaliteit en consequenties van keuzes

Hier raak je me op het gebied van kwaliteit. Ik ben opgeleid, die medewerkers niet. Wat is de waarde daarvan dan voor mijn opdrachtgever? 

Keuzes, keuzes, consequenties van keuzes. Zo laat ik mijn gedachten gaan, ik weeg belangen af, schat risico’s in en hak dan een knoop door.
Dat zijn de stappen die belangrijk zijn om tot een weloverwogen keus te komen: 

• heb het probleem helder;
• ken alle argumenten;
• weeg de voors en tegens;
• weeg ze nogmaals en 
• hak een knoop door. 

Het gaat me er niet om te delen welke keus ik uiteindelijk heb gemaakt, maar om helder te maken wat er komt kijken bij het maken van een goed afgewogen keus.
Wat zou jij doen in deze situatie?