Uit: Tips en Weetjes over trainingsacteren 64

Deze keer mijn blog "Begrijp jij het?"

Ik volg veel berichten over hoe men tegen de pandemie aankijkt, welke inzichten, welke pro- en contra-geluiden er zijn en soms wordt ik er zo moe van. Moe omdat ik aan de ene kant wil begrijpen waarom mensen zo verschillend reageren, dus blijf lezen, maar aan de andere kant me zo zorgen maak om wat ik lees, dat ik ook weer niet wil lezen. Dat ik vind dat ik dan uitsluit, en dus mijn objectiviteit zou kunnen verliezen, dus toch maar blijf lezen. Ik word moe omdat er verharding ontstaat, moe omdat ik het vaak gewoon ook niet begrijp. Mensen die ik ken, weldenkende mensen, creatieve mensen, slim en intelligent (ja ik zie dat als twee verschillende dingen) zeggen dingen die ik echt niet begrijp. Proberen uit alle macht bewijzen te verzamelen om hun standpunt te verklaren (op zich prima, onderbouwing werkt wel). Pro's en contra's die hun gelijk van groter belang lijken te maken dan het issue dat er een pandemie gaande is. Sterker nog, er zijn er die dat ontkennen en daar een wereldwijd complot in zien. Gaan er mensen dood door een complot? Bestaat het complot uit het bewust ziek maken van mensen? Het laten sterven van mensen? Is onze regering, of de wereldleiders, of Bill Gates of welke filantrook dan ook er willens en wetens op uit om ons iets aan te doen? Welk doel dient dat dan?

Ik heb me laten vaccineren. Een heel groot deel van de wereldbevolking met mij. Daar voel ik me goed bij, al weet ik dat de vaccinatie (net als vrijwel elke medische handeling) geen 100% garantie geeft dat ik nu altijd gevrijwaard zal zijn van Covid. Ik heb er lang en goed over nagedacht (en dus heel veel van die verschillende meningen over gelezen). Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dit vaccin wil. Astra Zenica, voor de duidelijkheid. Niet dat ik daar nou specifiek voor gekozen heb, want ik ben het er zeker mee eens dat daar niet veel keuzevrijheid zit. Maar omdat het goedgekeurd is, ik niet in de risico-leeftijd zit, heb ik me met mijn hele vrije wil voor gekozen dit te nemen.

Ik lees fragmenten van 'bewijs' dat we 'bedonderd' worden. Dat we geen vrijheid meer hebben. Ik ervaar dat gewoon niet zo. Ook voor mijn vaccinatie al niet. Ik kon naar buiten, na de periode met avondklok kon ik winkelen, wandelen, terrasje pakken, en kijken naar hoe onnoemelijk veel mensen dat net als ik deden. Heel vrij en onbekommerd, op wel een beetje meer afstand als vroeger. Heerlijk en zonder strijd. Want dat is iets waar ik ook moe van word. Ik lees zo veel mensen die aan het strijden zijn. En die zo hard strijden dat ze niet meer goed lijken te kunnen lezen, reageren op enkele woorden in plaats van het geheel, alles in hetzelfde perspectief (hun gelijk) plaatsen waardoor discussie onmogelijk wordt, uitwisseling stopt en er een zij en wij ontstaat aan beide kanten. En vooral dat laatste vind ik zorgwekkend.

We zitten allemaal in dezelfde situatie qua pandemie. Er is een groot verschil in welke impact het op mensen heeft. De een wint er bij, de ander verliest.  De een gaat de strijd aan, de ander wordt slachtoffer. Wat maakt dat je aan de ene of de andere kant terecht komt? Ik weet het niet. En ik begrijp het ook niet, maar misschien is dat omdat ik ook maar één persoontje in het grote geheel ben die ook alleen maar vanuit het eigen perspectief naar de dingen kijkt. En al begrijp ik er dan geen jota van, ik laat me dr niet gek door maken. Ik focus op wat ik kan, wat ik weet, wat ik wil, heb een luisterend oor voor andere meningen, en daar doe ik het prima op.

Mooi toch?